مهم ترین راز یادگیری زبان -حافظه ی ماهیچه ای و سه گام مهم در تقویت آن

برای یادگیری زبان خارجی، مهم  ترین مسئله حافظه ی ماهیچه ای یا Muscle memory است.

حافظه ی ماهیچه ای “Muscle Memory”

حافظه ی ماهیچه ای در اصل حافظه ای است که از طریق تکرار یک حرکت اتفاق می افتد.
عضلات ما پر از نورون هستند که به سیستم عصبی که در یادگیری حرکتی نقش دارد، متصل شده اند.
هر حرکتی حتی پیچیده، اگر تکرار شود باعث ایجاد الگوهای قابل تشخیص در ممناطق مغزی می شود که باعث می شود از این به بعد برای انجام آن حرکت، کمترین نیاز به فکر کردن و آگاهی قبلی باشد.

به یادگیری دوچرخه سواری فکر کنید.
در ابتدا فکر می کردید خیلی سخت است اما بعد، یک روز دیدید که بدون کمک کسی دارید دوچرخه سواری می کنید.
وقتی دوچرخه سواری را یاد گرفتید، دیگر بدون فکر و به راحتی این کار را انجام می دهید که به آن حافظه ی  ماهیچه ای می گویند.
راه رفتن، شنا، رقص، رانندگی، نواختن ساز موسیقی و صحبت کردن به زبان مادری، مثال هایی از این نوع حافظه است.

چرا انگلیسی را می فهمیم اما نمی توانیم صحبت کنیم؟

الیزابت مارنر بوکس( Elizabeth Marner Brooks) می گوید برای صحبت به یک زبان، این حافظه ی ماهیجه ای زبان است که نقش مهمی دارد.
این دقیقا جایی است که زبان آموزها می گویند انگلیسی را می فهمیم اما نمی توانیم صحبت کنیم.
جون برای صحبت کردن فقط حافظه ی ذهن شما نقش ندارد، بلکه نقش مهم تر را حافظه ی ماهیچه ای زبان شما دارد.
چیزی که کمتر جایی شنیده اید و کمتر روی آن کار کرده اید.

به این دلیل است که زبان شما موقع گفتن کلمات انگلیسی حس عجیبی دارد و نمی تواند کلمات را پشت سر هم ادا کند. یا به اصطلاح کلمات در ذهن شما هستند اما روی زبان شما جاری نمی شوند.

برای مطالعه مقاله عملکرد ذهن در یادگیری زبان انگلیسی- دو نوع یادگیری اینجا کلیک کنید.

رابطه ی صحبت کردن و حافظه ی ماهیچه ای

برای صحبت کردن به یک زبان، شما نیاز دارید که کلمات، عبارت ها و حتی گرامر صحیح، بلافاصله بر روی زبان شما جاری شوند.
تصور کنید شما در بک مکالمه هستید و فردی از شما سوالی می پرسد. شما باید بتوانید بلافاصله آن چیزی که در ذهن تان دارید را به زبان بیاورید.
این کار فقط با بلد بودن کلمات و گرامر به دست نمی آید.
یعنی با سپردن کلمات و قواعد گرامری به حافظه ی ذهن، شما قادر به صحبت کردن نخواهید بود.
برای صحبت کردن به انگلیسی یا هر زبان خارجی دیگر، شما باید علاوه بر حافظه ی ذهن، آن را به حافظه ی ماهیچه ای زبان و دهان هم بسپارید.

برا ساخت حافظه ی ماهیجه ای چه کار باید کرد؟سه گام مهم در تقویت آن

گام اول: ورزش زبان، فک و لب ها

یک سری ورزش هایی هستند که به قوی کردن ماهیجه های دهان کمک می کنند.
این ورزش ها در گفتار درمانی هم استفاده می شوند و حتی در مهارت سخنوری و شیوایی کلام هم موثر هستند.
برای صحبت کردن به زبان جدید،  لازم است که ورزش های مرتبط با آن زبان خاص را انجام دهید تا زبان و فک شما برای ادا کردن صداهای آن زبان آماده شود.

برای مطالعه مقاله راه حل نداشتن ایده برای صحبت کردن یا اسپیکینگ اینجا کلیک کنید.

گام دوم: تمرین کردن Tongue Twister ها

در اصل Tongue Twister ها یا زبان پیچ ها، جملات چالشی ای هستند که به خاطر صداهای شبیه به هم، ادا کردن آن ها سخت است.
هر زبانی تانگ توئیسترهای خودش را دارد. مثلا در فارسی جمله ی شش سیخ جیگر، سیخی شش هزار یک تانگ توئیستر است.
برای هر زبان، باید تانگ توئیسترهای آن زبان را تمرین کنید.
این کار به ایجاد حافظه ی ماهیچه ای برای ادا کردن صداهای آن زبان پشت سر هم کمک می کند.

گام سوم: تکنیک Imitation

این تکنیک که در اصل گوش دادن به یک فایل انگلیسی، پاز کردن آن و تکرار است، نقش خیلی خیلی مهمی در ساخت حافشه ی ماهیچه ای دارد.
حفظ کردن مواردی مثل کالوکیشن ها، کافی نیست.
شما باید این ها را به حافظه ی ماهیچه های زبان تان بسپارید به جای حافظه ی ذهن تان ، تا بتوانید بدون فکر و تلاش آگاهانه، موقع صحبت از آن ها استفاده کنید.
تکنیک Imitation موثرترین راه برای این کار است.

برای مطالعه مقاله عملکرد ذهن در یادگیری زبان انگلیسی- دو نوع یادگیری و یادگیری تکنیک Imitation اینجا کلیک کنید.

تمرین مداوم و مستمر برای رسیدن به هدف نیاز است.
درست مثل ورزش کردن که یک شبه به اندام ایده آل نمی شود رسید. یادگیری زبان انگلیسی و صحبت کردن به این زبان هم همینطور است.