چگونه افعال to be را به مبتدیان آموزش دهیم؟

افعال to be اولین افعالی هستند که زبان آموزان در کلاس زبان انگلیسی یاد می گیرند.

این افعال استفاده ی خیلی زیادی در زبان انگلیسی دارند و از همان روز اول به زبان آموزان اجازه می دهند جملات ساده ای به انگلیسی تولید کنند.

ما این افعال را به زبان آموزان مبتدی آموزش می دهیم. پس شاید بپرسید چگونه می توانم این افعال را خیلی روشن و ساده آموزش دهم؟ آن هم به افرادی که چیز خاصی از انگلیسی نمی دانند.

روش تدریس افعال to be به مبتدیان در کلاس درس

مرحله ی اول: ایجاد آمادگی و warm up

خب همیشه اول کلاس سعی کنید موتور زبان آموزان را گرم کنید، یعنی ذهنشان را برای حضور در کلاس زبان و شنیدن و استفاده از کلمات انگلیسی آماده کنید.

وقتی می خواهید افعال to be را آموزش دهید یعنی جلسات اول هستید. پس کلاس را با مرور جلسات قبل شروع کنید. فکر می کنم تا اینجا، زبان آموزان شما سلام و احوالپرسی و گفتن اسمشان را به انگلیسی یاد گرفته باشند. بنابراین ایده ی خوبی است که با مرور درس قبل و یک مکالمه ی ساده شامل احوالپرسی و پرسیدن نام یکدیگر شروع کنید.

این مرور خیلی عالی بود. نکته ی مهم این که تا اینجا همه بلدند از ضمیر “I” استفاده کنند.

بهتر است جلسه ی اول آموزش افعال to be فقط صرف آموزش افعال مربوط به I, You, He, She شود.

مرحله ی دوم: معرفی واژگان مورد نیاز

در این مرحله باید تصمیم بگیرید می خواهید چه کلماتی را به همراه افعال to be تدریس کنید. مثلا می توانید چند صفت ساده مثل happy, sad, angry, cold, … را آموزش دهید. یا شروع به تدریس شغل های مختلف کنید.

آموزش افعال to be بوسیله ی شغل ها می تواند خیلی مفید باشد چرا که در آخر کلاس، زبان آموزانتان می توانند جملات پر معنی تولید کنند و قدم بعدی برای معرفی خودشان را هم بردارند.

از فلش کارت ها برای درس دادن کلمات استفاده کنید.  یادتان باشد که ممکن است برخی از زبان آموزان یک یا چنتا از این کلمات را بلد باشند، پس این فرصت را به آن ها بدهید تا از دانسته هایشان استفاده کنند. اگر کلمه را غلط گفتند یا تلفظشان درست نبود، نوبت شماست که کلمه ی درست را معرفی کنید.

برای اینکه همه کلمات را یاد بگیرند از دریل drilling استفاده کنید. همه گروهی کلمات را بگویند، بعد تک تک کلمات را تکرار کنند و دوباره این کار را برای همه ی کلمات انجام دهید تا مطمئن شوید همه کلمات را بدرستی تلفظ می کنند.

(از همان روز اول دانش آموزان را عادت دهید موقع تدریس کلمات، حواسشان به شما باشد و حرکات دهان شما را تقلید کنند تا بتوانند به درستی کلمه را تلفظ کنند)

بعد از آن می توانید از یک ورکشیت استفاده کنید تا بیشتر بتوانند کلمات را تمرین کنند.

مرحله ی سوم: معرفی افعال to be

حالا نوبت آموزش افعال to be است تا بتوانند با کلماتی که یاد گرفته اند جملات معناداری بسازند.

اول با گفتن اسم خودتان شروع کنید و به این صورت پیش بروید:

I am (your name)

I am a teacher.

خب همه می دانند که شما معلم هستید، پس بهترین انتخاب استفاده از همین کلمه است.

به همین ترتیب ادامه دهید و با اشاره کردن به افراد حاضر در کلاس بقیه ی ضمایر را هم آموزش دهید. برای تدریس فعل is از اسم افراد هم استفاده کنید و این فعل را بطور واضح و روشن نشان دهید.

نیازی نیست شکل سوالی این جملات را نشان دهید یا روی برد بنویسید. ابتدا از همین شکل سوالی استفاده کنید و چک کنید آیا زبان آموزان درس را بدرستی فهمیده اند یا نه.

مثلا به یک نفر اشاره کنید و بپرسید Is she a doctor?

سپس پاسخ مثبت و منفی را آموزش دهید.

مرحله ی چهارم: تمرین افعال to be

می توانید اینجا هم از ورکشیت استفاده کنید تا زبان آموزان بتوانند آموخته هایشان را تمرین کنند.

از تمرین های زیر استفاده کنید:

• پر کردن جای خالی. جملاتی به آن ها بدهید و بخواهید با افعال is, am یا are جملات را کامل کنند.
• تطابق دادن جملات و تصاویر. تصاویری از شغل های مختلف را یک طرف قرار داده و جملات مرتبط را بصورت نامرتب در طرف دیگر قرار دهید تا تصاویر را با جملات مطابقت دهند.
• کلمات به هم ریخته. کلمات نا مرتب و به هم ریخته را تبدیل به یک جمله ی صحیح کنند.

مرحله ی پنجم: تمرین بیشتر، فرصت بیشتر برای صحبت کردن

تا اینجا زبان آموزانتان تعدادی شغل، ضمایر He, You, I و She و افعال to be مرتبط با هر کدام را یاد گرفته اند.

با تمرین های قبلی هم مطمئن شده اید که درس را یاد گرفته اند.

حالا نوبت این است که با تمرینات بیشتر هم فرصت حرف زدن بیشتری را به آن ها بدهید و هم اینکه دانش آموزانتان با اعتماد بنفس بیشتری جملات درستی بسازند در عین حال که از تمرین ها لذت هم می برند.

پس بیایید سراغ چند فعالیت برویم که آزادی بیشتری به زبان آموزان می دهد تا درس امروز را بخوبی تمرین کنند.

Board game

این بازی خیلی ساده است. شما نیاز به یک تاس دارید، چندین تکه کاغذ یا کارت که روی هر کدام یکی از کلمات I, You, He, She نوشته شده
و یک سری خانه که کنار هم روی کاغذ کشیده اید و در هر خانه یکی از شغل ها را نوشته اید.
(خانه ی اول را به عنوان شروع و خانه ی آخر را با نام پایان مشخص کنید)

بازی به این صورت است:

زبان آموزان را به گروه های سه یا چهار نفره تقسیم کنید.

کارت هایی که ضمایر را روی آن ها نوشته بودید را بر عکس روی میز قرار دهید.

نفر اول یکی از کارت ها را بر می دارد. سپس تاس می اندازد.
به تعداد عددی که تاس آورده باید روی خانه های بازی جلو رفته و با استفاده از کلمه ی روی کارت و کلمه ی خانه ای که در آن قرار دارد
و همچنین افعال to be متناسب با آن، یک جمله ی صحیح بسازد.

اگر جمله درست بود، همانجا می ماند تا دور بعد. اما اگر جمله درست نباشد باید به خانه ی قبل بازگردد.

بازی تا زمانی ادامه دارد که یکی از بازیکنان به خانه ی آخر برسد.

جمله سازی با کارت ها

برای این بازی هم به کارت هایی نیاز دارید که روی هر کدام یکی از ضمایر، افعال to be و شغل ها را نوشته اید.

بازی به این صورت است:

زبان آموزان را در گروه های سه نفره قرار دهید.

هر زبان آموز ۱۵ کارت بر می دارد و بقیه ی کارت ها برعکس روی میز قرار دارند.

نفر اول از بین کارت های خود یک جمله ی صحیح می گوید. مثلا: She is an engineer.

اگر جمله درست بود، این کارت ها را کنار گذاشته و یک امتیاز می گیرد.
اما اگر جمله درست نبود باید یک کارت از روی کارت های روی میز برداشته و یکی از کارت های خودش را زیر گروه کارت های روی میز بگذارد.

همیشه همه ی افراد باید ۱۵ کارت داشته باشند و بازی تا زمانی ادامه دارد که همه ی کارت های روی میز تمام شوند.

بازی دوز یا tic tac toe

یک بازی هیجان انگیز که طرفداران زیادی هم دارد.

بازی به این صورت است:

روی یک کاغذ یک جدول با ۹ خانه رسم کنید.

در هر خانه، تصویر یکی از شغل ها را قرار دهید. (باید این کار را از قبل انجام دهید ولی اگر زمان آماده سازی ندارید فقط کلمه ی مورد نظر را در هر خانه بنویسید)

زبان آموزان را به گروه های دو نفره تقسیم کنید.

هدف از این بازی این است که هر کس سه خانه پشت سر هم را علامت گذاری کند. (خانه ها می توانند عمودی، افقی یا مورب باشند)

پس نفر اول شروع کرده، یک خانه را انتخاب می کند و با توجه به تصویر مورد نظر، یک جمله صحیح می گوید و آن خانه را به نام خودش علامت گذاری می کند.

مرحله ی آخر: تمرین و استفاده از آموخته ها برای استفاده در زندگی واقعی

همیشه هدف ما از تدریس زبان این است که در آخر زبان آموزان از آنچه آموخته اند به درستی و در زندگی واقعی استفاده کنند.

پس می توانید بعد از آموزش افعال to be ، از آن ها بخواهید یک مکالمه بین دو نفر تمرین کنند و درباره ی شغل همدیگر بپرسند.

بنابراین اول مکالمه ای مانند پایین را با آن ها تمرین کنید و بعد می توانید از خودشان بخواهید یک مکالمه مناسب با شغل خودشان تمرین کنند.

A: Hi, My name is Reza. What’s your name?

B: Hi, My name is Arash.

A: What do you do?

B: I am a student. And you?

A: I am a chef.

B: Nice to meet you Reza.

A: Nice to meet you, too.

متوجه شدید که در این مکالمه، آموخته های قبلیشان هم مرور می شود. با این حساب، قدم به قدم به سوی استفاده صحیح از زبان انگلیسی و داشتن اعتماد به نفس بیشتر جلو می روند.

بعد از اینکه خیالتان راحت شد زبان آموزانتان با اعتماد بنفس کامل از ضمایر این درس و افعال to be

استفاده می کنند، نوبت این است که سراغ We, They و You و آموزش افعال to be برای این ضمایر بروید.

از آنجایی که این افعال اولین مواردی هستند که به آن ها آموزش می دهید و کاربرد این افعال هم زیاد است،
پس باید به روشنی متوجه شوند که افعال متناسب با ضمایر و مفرد و جمع بودنشان متفاوت خواهد بود.

به این نکته هم توجه کنید که همیشه شکل کوتاه شده را هم تدریس کنید.
چرا که در صحبت کردن عادی، همین شکل های کوتاه شده بیشتر استفاده می شوند.
مثلا I am= I’m

فیدبک دادن هم که یکی از اجزای مهم کلاس است. پس این مقاله را حتما مطالعه کنید.